معمولاً وقتی کالایی بر سلامتی انسان، حیوان، گیاه و سایر گونه ها تأثیر منفی بگذارد، واردات یا صادرات آن توسط دولت کشور وارد کننده یا صادر کننده ممنوع می شود. به عنوان مثال از موارد ممنوع می توان به اسباب بازی های خطرناک، اتومبیل هایی که در هنگام تصادف از سرنشینان خود محافظت نمی کنند و مواد غیرقانونی مانند ابسنتس و روهیپنول اشاره کرد

منظور از محدودیت این است که می بایست قبل از ورود کالا به کشور، پروانه یا مجوز خاصی از سازمان (های) دولتی مربوطه مورد دریافت شود

علاوه بر قوانین و مقررات دولتی، طبق دستورالعمل  کالاهای خطرناک در کشتیرانی بین المللی، اقدامات احتیاطی خاصی نیز توسط صاحبان کشتی / کانتینر برای رعایت اقدامات ایمنی و محافظت از منافع شان انجام می شود

دستورالعمل کالاهای خطرناک در کشتیرانی بین المللی در سال ۱۹۶۵ طبق کنوانسیون سولاس (ایمنی برای زندگی در دریا- ۱۹۶۰) تحت نظارت سازمان بین المللی دریانوردی تصویب شد. این دستورالعمل برای جلوگیری از انواع آلودگی در دریا تهیه شده و ضامن بسته بندی کالاها به گونه ای است  که بتوان آن ها را با خیال راحت از طریق راه های دریایی حمل کرد. این دستورالعمل یکنواخت است بدین معنا که برای کلیه کشتی های حامل بار در سراسر جهان قابل استفاده است

دستورالعمل کالاهای خطرناک طبق توصیه های هیئت متخصصان سازمان ملل در زمینه حمل و نقل کالاهای خطرناک به همراه سازمان بین المللی دریانوردی تهیه شده است. این دستور العمل توسط سازمان ملل متحد به عنوان گزارشی در سال ۱۹۵۶ ارائه شد و سپس تدوین آن در سال ۱۹۶۱ آغاز شد